سلام

امروز سال 89 سی و هفت روزه شد.... به همین سادگی ماه فروردین تمام شد و ماه اردیبهشت اومد... ولی به دلایلی من هنوز مروری بر سال 88 نداشتم ( در وبلاگ).... سال 88 یکی از بهترین سال های زندگی من بود آغاز سال 88 در کنار شهدا بودیم و خدا راشکر سال خوبی شد. دوبار به مشهد مقدس مشرف شدم و دوبار به جمکران و از همه مهمتر در سال 88 به کربلا مشرف شدم..... عجب حال و هوایی بود..... در سال 88 مادر بزرگم از پیش ما رفت و ما را تنها گذاشت. استان یزد یکی از بهترین اساتید فیزیکش را از دست داد....(استاد تفضلی ) و خیلی از بزرگان دیگر که ما را تنها گذاشتند......

با فرهنگسرای مهدویت آشنا شدم (بهترین اتفاق ) بعضی از برنامه هایی که برای اینده ریخته بودم کلا تغییر کردن...... از دست یه نفر یه ضربه خوردم ....البته در نگاه اول ضربه هست و لی خوب که نگاه میکنی یه هدیه ازش گرفتم.... ولی متاسفانه نتونستم خواسته اش را اجابت کنم.....

خوب انشاالله که سال 89 را همگی به خوبی شروع کرده باشین البته برای من که خدا راشکر خوب بوده انشاالله تا آخرش هم خوب باشه......

خداجونم ! در حال حاضر از زندگی راضیم این شرایط را دوست دارم . دوست دارم مرتب به فرهنگسرا برم وقتی میرم اونجا احساس خوبی دارم...... به لطف شما شاگرد خصوصی هم که دارم..... پس خدایا خواهشا اجازه این شرایط برام باقی بمونه.... نذار دیگران منو اذیت کنن.....

خدا جونم!به نگار بگو بیشتر احوالمو بپرسه .... بیشتر هوامو داشته باشه... آخه خیلی خیلی دوسش دارم.....

یادی از آقامون امام زمان(عج):

عمریست که از حضور او جاماندیم

در غربت سرد خویش تنها ماندیم

او منتظر است تا که ما برگردیم

مائیم که در غیبت کبری ماندیم